بر خلاف نظراتی که کابینه روحانی را «رحم اجاره‌ای» اصلاحات می‌داند، این «دولت سازندگی» است که از بدنه اجتماعی اصلاحات جهت تولد دوباره خویش سود جست.
و دولت یازدهم آخرین قطرهای شیره «جنبش اصلاحات» را نیز خواهد نوشید، تا پوسته خالی را بیرون بیاندازد. سیاستی که در انتخابات مجلس نیز به پیش می‌برد، و با بسیج رسانه‌ای، و قطبی کردن فضا، به رد صلاحیت گسترده اصلاحطلبان دامن می‌زند.
که روحانی همانگونه که کمترین تمایلی به رفع حصر، و آمدن رقیبی چون میرحسین به میدان نداشت، علاقه‌ای نیز به یک مجلس پردردسر اصلاح طلب ندارد. سازندگی نمایندگانی غیرایدولوژیک، غیر سیاسی، عملگرا و مطیع می‌خواهد...
اما چه چیز اصلاح طلبان را به این بازی باخت باخت، و رقص مرگ با سازندگی کشاند؟
- ترس و نفرت کور!
به نقل از صفحه گوگل پلاس برادرم تقی دزاکام
